به گزارش عصر توریسم مدیر كل موزه ملی ایران خبر داد: پژوهش های انجام شده روی بقایای اسب از دو مجموعه موزه ملی ایران و چند محوطه باستانی دیگر به همراه نمونه هایی از كشورهای آسیایی و اروپایی، نشان دهنده ی اهمیت تبار اسب های دوره ساسانی در شكل گیری اسب های اروپا و آسیای مركزی است.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، جبرئیل نوكنده با بیان این كه گروهی از پژوهشگران ایرانی به هدایت مرجان مشكور – پژوهشگر وابسته به موزه ملی ایران و موزه تاریخ طبیعی پاریس – به همراهی تیمی از پژوهشگران بین المللی با مطالعه مجموعه بسیار بزرگی از ژنوم اسب، اطلاعات مهمی از گونه های اسب، تغییرات این گونه و پراكنش آنها در پنج هزار سال قبل كسب كردند، اظهار داشت: نمونه های مطالعه شده اسب و گورخر ایرانی از مكان های باستانی تپه حسنلو (عصر آهن و اشكانی)، تپه مهرعلی (مس سنگی)، شهر قومس (ساسانی)، تپه سگزآباد (عصر آهن)، روانسر (ساسانی) و تپه بلقیس (سلجوقی- ایلخانی تا صفوی) هستند كه قدمتی حدود هفت هزار سال تا چهارصد سال دارند.
وی موزه ملی ایران، آزمایشگاه بیوباستان شناسی آزمایشگاه مركزی دانشگاه تهران، پژوهشكده دیرینه شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، موسسه مطالعات پیشرفته سعیدی دانشگاه كاشان، دانشگاه تربیت مدرس و شركت سهامی آب منطقه ای كرمانشاه، را شش موسسه علمی – پژوهشی ایرانی دانست كه در این مطالعه مشاركت داشته اند.
مرجان مشكور – باستان جانورشناس – در این رابطه اظهار داشت: گروهی ۱۲۱ نفره از متخصصان ژنتیك، باستان شناسان و زیست شناسان تكاملی از ۸۵ موسسه علمی-پژوهشی جهان موفق به استخراج «دی ان ای» از ۲۷۸ نمونه استخوان باستانی اسب از ۱۹ كشور آسیا و اروپا شدند كه قدمتی بین ۴۲ هزار سال تا ۴۰۰ سال دارند.
او با بیان این كه یكی از مهمترین نتایج این پژوهش بین المللی نشان داده است كه نیاكان اسب های اروپایی و آسیای مركزی اسب های دوره ساسانی در ایران بوده اند، افزود: شباهت ژنتیك نمونه های اروپا و آسیای مركزی مربوط به قرون هفتم تا نهم میلادی به نمونه های دوره ساسانی از قرن های چهارم و پنجم میلادی نشان داده است كه این اسب ها در جنگ های امپراتوری ساسانی با بیزانس، هپتالیان و بعدها توسط مسلمانان به جنوب اروپا و آسیای مركزی وارد شده اند.
وی با تاكید بر این كه دو نمونه استخوان مطالعه شده اسب ساسانی در این پژوهش در شهر قومس در نزدیكی سمنان یافت شده و به دوران حكومت یزدگرد دوم یا برادر وی پیروز اول برمی گردند، اظهار نمود: نمونه دیگر استخوان اسب ساسانی در مكانی نزدیك شهر روانسر كرمانشاه به دست آمده و مربوط به دوره حكومت شاهپور دوم است.
مشكور تصریح كرد: اسب های منطقه شمال شرق ایران در دوره ساسانی با عنایت به شكل ظاهری، جنسیت (اسب نر)، جثه بزرگ و رنگ آنها انتخاب شده و بعدها در مناطق آسیای مركزی و اروپا انتشار یافته اند. بر پایه مدارك دیرینه شناسی و ژنتیك موجود شمال شرق ایران و خصوصاً سمنان خاستگاه اسب های جدید است.
به نقل از روابط عمومی موزه ملی ایران، نتیجه این پژوهش جمعه ۱۳ اردیبهشت در ژورنال علمی سِل (Cell) منتشر گردید و بلافاصله در رسانه های جهان انعكاس وسیعی یافت. ژورنال سل یكی از چند ژورنال نخست علمی جهان در حوزه علوم زیستی است و با ضریب تاثیر ۳۱ از جایگاه علمی ممتازی برخوردار می باشد.
