عصر توریسم: در صدمین سالگرد تأسیس «اتحادیه بین المللی نجوم» (IAU) گروه ترویج علمِ «ساروس»، رقابت عكاسی «آسمان شب» را با محوریت میراث ملی ایران كلید زد.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، این رقابت عكاسی با هدف آگاهی بخشی درباره آسمانِ شب و با استفاده از میراث تاریخی، طبیعی و ناملموس ایران تعریف شده است.
عكاسانِ علاقه مند از ۸ شهریور تا ۱۷ آبان فرصت دارند آثار خویش را ارسال نمایند. نتایج این رقابت طی داوری بین المللی در دی ماه ۱۳۹۸ اعلام خواهد شد.
برای این رقابت اطلاعیه ای توسط گروه ترویج علمِ «ساروس» منتشر گردید كه به شرح زیر است:
«فاصله ٔ زیادمان با ستاره ها و اجرام آسمانی سبب می شود نوری كه از آنها ساطع می شود، برای آن كه به ما برسد مسافتِ زیادی را طی نماید. این سفرِ نور گاهی تنها هشت دقیقه حدود فاصله ما با خورشید و گاهی میلیون ها سال طول می كشد.
در نجوم فاصله ها را با «سال نوری» می سنجند. یك میلیون سالِ نوری یعنی اگر الان پرتو نوری از یك جرمِ كیهانی ساطع شود، یك میلیون سال زمان می برد تا به چشمِ ما روی زمین برسد. یعنی آن چه ما می بینیم یك میلیون سال قبلِ آن جرم كیهانی بوده است. یعنی آن چه از خورشید هم می بینیم هشت دقیقه قبلِ اوست.
این دفعه كه به آسمانِ شب نگاهی انداختید، خاطرتان باشد كه به گذشته نگاه می كنید. مفهوم «گذشته» گِره ای شد تا به آن دست بیندازیم و از آن بالا برویم.
می دانستیم جامعه ای كه با گذشته ٔ خود غریبه باشد، مجبور به تكرار آن می شود. درك كرده بودیم كه ملتِ بی گذشته، داده ای برای تحلیلِ آینده اش ندارد. این شد كه آسمان را بافتیم به ریسمان هایی كه از گذشته برایمان به میراث مانده اند.
همه گذشته های ما؛ از آن چه در چارچوب آیین ها و سنت ها از نیاكان ما باقی مانده تا بناهای كهن و نو، تا طبیعت و جغرافیای ایران. می خواهیم فلات ایران را كنار گذشته ی دورتری بنشانیم. آسمانِ شب و ستاره هایی كه باقی مانده انفجار بزرگ (بیگ بنگ) هستند؛ انفجاری كه نقطه آغازمان بود.
مسئولیت اجتماعی ساروس ایجاب می كرد قاب مان تنها محدود به آسمان شب نشود. آن چه از آسمان شب فراگرفته بودیم را توسعه دادیم به میراثِ ایران. ما در مقابل گذشته مسئولیم؛ در مقابل شناختنش، در مقابل بازشناساندش به دیگران، در مقابل نگهداشتش به آیندگان.
آن چه الان هستیم، مجموعِ فریم هایی متناوب از «ما» از گذشته تا همین لحظه است. طوری كه فكر می نماییم، طوری كه رفتار می نماییم، خیلی از ترس ها، وسواس ها و عادت های مان میراث گذشته مان هستند. گذشته چه در چارچوب فردی و چه در چارچوب اجتماعی اش مفهومی است كه می خواهیم در «میراث آسمان» به آن تكیه دهیم و درموردش گفت وشنود نماییم.»