عصر توریسم: «رابرت و لیندا بریدوود» در راه تغییر باستانشناسی از رشته ای با هدف جمع آوری اشیا برای موزه ها، به رشته ای كه تغییرات فرهنگی را در طول تاریخ زندگی انسان مطالعه می كند، تلاش و كمك فراوانی كردند. آنها رهیافت نوینی را در مطالعه ی یافته های كوچك و پراكنده ای كه تا آن زمان باستان شناسان از اهمیت آنها غافل بودند و به صورت سنتی دور ریخته می شدند به كار بستند.»
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، جامعه باستانشناسی ایران در دوازدهمین سال مرگ “رابرت بریدوود – یكی از بنیانگذاران دیرینه شناسی نو یا «باستان شناسی روندگرا» – نوشت: «۱۲ سال پیش در چنین روزی (۲۵ دی ماه ۱۳۸۱\ ۱۵ ژانویه ۲۰۰۳) رابرت بریدوود متولد ششم مرداد ۱۲۸۶/ ۲۹ جولای ۱۹۰۷) یكی از بنیانگذاران باستان شناسی نو یا باستان شناسی روندگرا در سن ۹۵ سالگی در شیكاگو از دنیا رفت. لیندا بریدوود، همسر، همراه و همكار وی در ۶۶ سال زندگی و فعالیت حرفه ای نیز به فاصله ی چند ساعت در سن ۹۳ سالگی در همان بیمارستان درگذشت.
رابرت و لیندا بریدوود در راه تغییر باستان شناسی از رشته ای با هدف جمع آوری اشیا برای موزه ها، به رشته ای كه تغییرات فرهنگی را در طول تاریخ زندگی انسان مطالعه می كند، تلاش و كمك فراوانی كردند. اهمیت كارهای آنها بیشتر از همه در این بود كه این دو باستانشناس رهیافت نوینی را در مطالعه ی یافته های كوچك و پراكنده ای كه تا آن زمان باستان شناسان از اهمیت آنها غافل بودند و به صورت سنتی دور ریخته می شدند به كار بستند.
رابرت و لیندا بریدوود جزو اولین باستان شناسانی بودند كه در گروه كاوش، به طور گسترده ای از متخصصان رشته های دیگر مانند گیاه شناسی، جانورشناسی و زمین شناسی استفاده كردند.
در سال ۱۳۲۶ (۱۹۴۷) او به همراه همسرش لیندا با هدف آزمایش فرضیه ی گوردون چایلد درباره ی انقلاب نوسنگی و یافتن شواهد كشاورزی اولیه، پژوهش خودرا در كردستان عراق شروع كرد. آنها در این پژوهش برای اولین بار با كمك متخصصان علوم دیگر به مطالعه ی بقایای گیاهی، دانه های سوخته و بقایای جانوری پرداختند.
رابرت و لیندا بریدوود
منبع: عصر توریسم
