به گزارش عصر توریسم، چای شیرینی، یکی از سوغات های اصیل شهر مراغه با قدمتی بیشتر از ۱۵۰ سال است که همچنان بعنوان یکی از نمادهای فرهنگی این منطقه شناخته می شود. این شیرینی کوچک و خوش طعم که به جای قند، با چای مصرف می شود، از هنر استادکاران مراغه ای به یادگار مانده است و امروزه در کارگاه های این شهر با طعم های متنوع تولید می شود.
علی فلسفی میاندوآب ـ مردم شناس و مسئول میراث ناملموس آذربایجان شرقی ـ در رابطه با این شیرینی سنتی به ایسنا اظهار داشت: چای شیرینی یکی از سوغات های اصیل شهر مراغه در استان آذربایجان شرقی است و به آن «چای شیرنیسی» هم گفته می شود. این شیرینی از گذشته های دور، یعنی حدود ۱۵۰ سال پیش به شکل خانگی تهیه می شده است و الان به شکل کارگاهی تولید می شود.
او اضافه کرد: چای شیرینی از شکر و آب تهیه می شود و در چند مرحله به این شکل درمی آید. ابتدا شکر را در آب می جوشانند و طعم دهنده هایی مانند هل، دارچین، زعفران یا حتی طعم های میوه ای به آن اضافه می کنند. سپس این مخلوط را روی سینی های بزرگ می ریزند و بعد از سفت شدن، به قطعات کوچکی برش می دهند. این شیرینی به اندازه قند تهیه می شود و به جای قند با چای مصرف می شود.
این مردم شناس در رابطه با رواج و تولید این شیرینی در مراغه توضیح داد: هم اکنون بیشتر از ۷۰ کارگاه تولیدی کوچک و بزرگ در مراغه، مشغول به تهیه چای شیرینی هستند. در هر کارگاه معمولا دو نفر مشغول کار هستند، یک استادکار و یک شاگرد. این حرفه همچنان به شکل استاد ـ شاگردی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.
به قول فلسفی، «چای شیرینی» بیشتر در روزهای نوروز و فصل های بهار و تابستان مصرف می شود. بخصوص در سفرها، مردم ترجیح می دهند از این شیرینی استفاده نمایند.
او افزود: برخی منابع می گویند این شیرینی امکان دارد از راه مهاجران آذربایجانی وارد ایران شده باشد، اما مراغه اصلی ترین مرکز تولید آن است. همینطور گفته می شود در قزوین و همدان هم نسخه های مشابهی از این شیرینی تولید می شود اما به شکل منطقه ای به نام آذربایجان شرقی در لیست میراث ناملموس کشور ثبت شده است.
فلسفی در رابطه با فرایند تولید این شیرینی اظهار داشت: همان گونه که گفتم، مراحل تولید شامل جوشاندن شکر با آب و افزودن طعم دهنده هاست. بعد از آن، مخلوط به سینی های بزرگ منتقل می شود تا سرد و سفت شود. سپس به قطعات کوچک برش داده می شود و با دستگاههای مخصوص به شکل نهایی درمی آید. در گذشته، طعم ساده ای داشت اما امروزه طعم های متنوعی مثل دارچینی، زعفرانی، هل، گل سرخ و حتی طعم های میوه ای به آن اضافه شده است.
مسئول ثبت میراث ناملموس آذربایجان شرقی تصریح کرد: این هنر سنتی، بخشی از فرهنگ مراغه است و امیدواریم همچنان بعنوان یک سوغات پرارزش زنده بماند. بدین منظور شیوه تهیه چای شیرنیسی (شیرینی چای) مراغه در بهمن ماه سال ۱۴۰۲ به شماره ۲۹۴۵ به ثبت رسیده است.
منبع: asretourism.ir
