به گزارش عصر توریسم ترک خوردگی دیواره آب بندان ˮ ممرز ˮ بعنوان تنها آب بندان شهرستان نوشهر که به دریاچه ارواح هم شهرت دارد سبب نگرانی ساکنان روستاهای پائین دست شده است.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایرنا، این آب بندان با گستره حدود ۶۰ هکتار در منطقه جنگلی مرتفع و حدود ۱۳ کیلومتری چهار روستای “خزر تیره “، “پاشاکلا”، “نارنج بن” و “ونوش ” واقع است. ممرز با اینکه برای روستاهای منطقه آب بندان به حساب می آید و هر ساله در فصل کشت و کار تأمین کننده آب اراضی کشاورزیشان است، ولی نزد اهالی شهرستان نوشهر، مازندران و همینطور گردشگران با نام دریاچه ارواح شهرت دارد و از جاذبه های گردشگری به حساب می آید. قرار گرفتن این دریاچه در ارتفاعات جنگلی هیرکانی با درختان پهن برگ، چشم انداز زیبا و خیره کننده ای برای گردشگری بوجود آورده است.
وجود تنه های خشکیده درختان با انعکاس سایه اشان در داخل این دریاچه زلال، محیط ساکت جنگلی و آمیخته شدن آن با صدای باد، حیوانات وحشی و نغمه پرندگان وضعیتی را در اطراف ممرز رقم می زند که در عین زیبایی و چشم نوازی منطقه، وهمناک است و بنابراین هم نام دریاچه ارواح بر آن گذاشته شده است.
سابقه ساخت این دریاچه یا به قول محلی ها آب بندان حدود ۶۰ هکتاری به سال ۱۳۷۰ برمی گردد و بعد از آن هم سال ۸۸ با همت اهالی روستاهای منطقه دیواره آن مرمت و بازسازی شد.
روستاییان منطقه می گویند که حالا با گذشت بیشتر از یک دهه، با عنایت به شرائط اقلیمی منطقه نقاطی از دیواره دریاچه ترک برداشته است و در حال تبدیل شدن به شکاف هایی بزرگ تر است و امکان دارد در زمان آبگیری و بالا آمدن سطح آب این شکاف ها بیشتر شود و در نتیجه حجم انبوهی از آب از این آب بندان خارج گردد که نتیجه آن خسارت به زمین های کشاورزی و حتی ساکنان روستاهای پائین دست است.
شماری از ساکنان روستاهای پیرامون این آب بندان بعد از اطلاع این مورد طی تماسهای تلفنی با خبرنگاران ایرنا در نوشهر، ضمن ابراز نگرانی از ایجاد ترک در بعضی از نقاط دیواره آببندان، از دستگاههای ذیربط خواستند تا هر چه زودتر نسبت به ترمیم و مرمت آن اقدام نمایند.
رئیس شورای اسلامی روستای ” خزر تیره ” بخش مرکزی نوشهر در اینباره به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از سال ۱۳۷۰ این آب بندان با همکاری روستائیان پائین دست به منظور تأمین آب زمین های کشاورزی بوجود آمد و از آن سال تابحال فقط یک مرتبه بخشی از دیواره اش که در حال ترک برداشتن و ایجاد حفره بود، با همکاری روستائیان ترمیم شد.
صفر کرد اضافه کرد: از آنجایی بخشی از دیواره این آب بندان آهکی است، بعد از ترک برداشتن، نشست کرده است و در این وضعیت اگر فکری برای بازسازی و مرمت آن نشود، به مرور زمان حفره ها عمیق تر می شود و با عنایت به حجم زیاد آبی که پشت آب بندان قرار دارد، امکان دارد با بارندگی های شدید و مسائلی دیگر ناگهان تخریب شود که نتیجه آن تخریب اراضی پایین دست و محل سکونت روستاییان خواهد بود.
وی با اظهار این که خودش مسئول پیگیری مرمت آب بندان است، اظهار داشت: از سال ها پیش این مورد هم حضوری و هم در چارچوب نامه نگاری با مسؤلان دست اندرکار مطرح شد، ولی با گذشت زمان این پیگیری ها نتیجه نداد تا اینکه هفته پیش گروهی از مسؤلان و کارشناسان به نمایندگی از ادارات در رابطه با حضور بخشدار مرکزی از این آب بندان بازدید کردند.
این عضو شورای روستای منطقه توضیح داد: در این بازدید برای پیشگیری موقتی از خطرات تهدید کننده این آب بندان تا پیش از اقدامات کارشناسی و تهیه طرح مطالعاتی قرار شد با مجوز محیط زیست و منابع طبیعی منطقه، تعدادی کامیون خاک از عرصه های طبیعی برداشت تا برای ترمیم نقاط ترک خورده دیواره این آببندان استفاده گردد.
این عضو شورا با تکیه بر آنکه انجام چنین اقداماتی مقطعی و اساسی نیست، از مسؤلان دستگاههای اجرایی ذیربط بخصوص جهاد کشاورزی و شرکت آب منطقه ای خواست تا برای حفظ این اثر طبیعی که از لحاظ کشاورزی و هم گردشگری بسیار حائز اهمیت می باشد اقدام اساسی انجام دهند.
عدم ترمیم آب بندان خطر آفرین است
کارشناس طرح های اداره مدیریت منابع امور آب شهرستان های نوشهر، چالوس و کلاردشت هم در اینباره به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تا ۲ سال پیش مسئولیت اجرای طرح های مرمت و بازسازی آببندان ها در این استان برعهده شرکت آب منطقه ای بوده است منتهی از یک سال پیش تا کنون این مسئولیت به سازمان جهاد کشاورزی برابر قانون واگذار شده است.
جواد فولادی اضافه کرد: از آنجایی که در بازدید ها و حتی گزارش ها مشخص شد که وضعیت این آببندان در صورت ترمیم نشدن امکان دارد در آینده خطرآفرین باشد بتازگی از جانب مدیرعامل شرکت آب منطقه ای استان با رئیس سازمان جهاد کشاورزی و مدیرکل مدیریت بحران استانداری مکاتبه ای انجام شده که امیدوارم این پیگیری نتیجه دهد و اعتبارات ویژه ای برای مرمت این آب بندان اختصاص دهند.
وی افزود: تا آنجایی که اطلاع دارم این آب بندان با گذشت حدود چهاردهه هنوز بازسازی و مرمت نشده است در حالیکه باید هرچند سال یک مرتبه عملیات لایروبی و مرمت دیواره های آن انجام می گرفت. باآنکه با همت روستائیان ذینفع هرازگاهی در این حوزه کارهایی انجام شد، ولی اساسی نبود.
فولادی با بیان اینکه از میان ۸۲۰ آب بندان مازندران، ممرز تنها آب بندان شهرستان نوشهر است، به اهمیت آن از لحاظ موقعیت های ممتاز گردشگری و هم کشاورزی اشاره نمود و اظهار داشت: درصورت کم توجهی و کوتاهی نسبت به ترمیم دیواره های این آببندان طبیعتا در سالهای آینده زمین های پیرامون این روستا گرفتار کم آبی و در نتیجه خشکسالی خواهد شد.
جهاد کشاورزی پیگیر مرمت
معاون فنی مدیریت جهاد کشاورزی نوشهر هم اظهار داشت: برای رسیدگی به مبحث بازدیدهای میدانی در هفته پیش از این آب بندان انجام شد و بعد از آن در جلسه ای تصمیماتی مانند تعیین متولی مشخص، تهیه طرح مطالعاتی و هم اعتبار مورد نیاز برای مرمت آن اتخاذ شده است.
بهروز محتشم بدون اعلام میزان اعتبار مورد نیاز برای مرمت این آببندان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اضافه کرد: تا زمانی که کارکارشناسی و طرح مطالعاتی تهیه نشود نمی توان اعتبار مشخصی را در این بخش برآورد کرد.
وی اظهار داشت: از سوی دیگر قرار شد به صورت موقت کیسه های پر از خاک در نقاطی که ترک برداشت، جایگذاری تا مسیر خروجی آب گرفته شود و بعدا با تأمین اعتبار ترمیم و بازسای به صورت اساسی صورت گیرد.
معاون فنی مدیریت جهاد کشاورزی نوشهر، محدودیت های اعتباری را از علت های بروز وضعیت پیش آمده برای این آب بندان برشمرد و اظهار داشت که سال جاری دولت حدود ۴۰ میلیارد تومان در این بخش برای آببندان های مازندران پیش بینی نمود که فقط ۶میلیارد تومان آن پرداخت و متاسفانه این مبلغ هم بابت بدهی پیمانکار ها پرداخت شده است.
