عصر توریسم: به گزارش عصر توریسم، «پنجاه به در» آیین کهن قزوینی هاست که به پاس بارش های بهاری و یا طلب باران در سالهای کم آبی، پنجاهمین روز بهار را جشن می گیرند و به نیایش می پردازند.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، پنجاهمین روز بهار برای مردم قزوین روز ویژه ای است و از سالهای دور این روز را جشن می گیرند. این آیین در تاریخ ۱۷ بهمن ۱۳۸۹ با شمارهٔ ۱۸۵ در لیست ملی میراث فرهنگی ناملموس ایران به ثبت رسیده است.
این آیین سال جاری در نوزدهم اردیبهشت ماه، در بهترین وقت بهار به لحاظ آب و هوایی که ۵۰ روز از فصل نو گذشته و مرحله کاشت محصولات از جانب کشاورزان حدودا رو به پایان است، در قزوین برگزار می شود.
در پنجاهمین روز بهار مردم قزوین در مصلای قدیمی شهر که در بین باغستان های سنتی محصور شده است، گردهم می آیند.
هر خانواده زیراندازی در گوشه ای از باغستان پهن می کند و مانند سیزده به در، مشغول تفریح و گذرندان اوقات مفرح می شود، در عین حال که آیین های مذهبی باران خواهی و شکرگزاری را هم به جای آورد.
خوردن غذاهایی همچون آش رشته و دُیماج (پیش غذایی محلی که مخلوطی از نان خردشده، پنیر، سبزی، گردو، کشمش و سیر است) و انواع تنقلات، همچون آجیل و شیرینی باقی مانده از عید، بخشی از رسوم «پنجاه به در» در قزوین است.
در میان مردم سنت است که به صورت جداگانه، دو رکعت نماز باران بخوانند و اگر نذری داشته باشند بین مردم پخش کنند.
در قسمت دیگری از این آیین، زن ها بعد از اقامه نماز و گرفتن وضویی باردیگر، چند قطعه سنگ کوچک را انتخاب می کنند و به سمت آب انبار قدیمی که تنها بخش هایی از آن برجای مانده است و در کنار مسجد تاریخی مصلی قرار دارد، می روند و بعد از نیت و طلب حاجت، سنگ ها را به دیواره آب انبار فشار می دهند، باور دارند اگر سنگ به دیواره بچسبد، حاجت روا خواهند شد.
هنگام غروب خورشید هم همگی نماز مغرب و عشا را به صورت جماعت خوانده و سپس به خانه های خود بازمی گردند و به این ترتیب، پنجاهمین روز بهار هم به دَر می شود.
با این وجود، سال جاری بخشی از محل برگزاری آیین «پنجاه به در»، یعنی در عرصه و حریم مسجد مصلی که آیین های مذهبی «پنجاه به در» در آن اجرا می شود، به پارکینگ ماشین های بزرگ تبدیل گشته است و اجرای مراسم سال جاری را بلاتکلیف گذاشته است.
منبع: عصر توریسم
