به گزارش عصر توریسم شهردار منطقه ۱۲ تهران حرف های جالبی درباره خانه موسوم به «خانه پدری تختی» دارد. او می گوید كه تابحال هیچ مدرك مستندی دال بر مالكیت تختی یا مرحوم پدرش بر این خانه عرضه و تایید نشده است و حرف ها بیشتر بر پایه شنیده ها و گمانه زنی هاست. البته او انكار نمی كند كه امكان دارد مرحوم تختی چند وقتی را در این خانه سكونت كرده باشد كه آن هم هیچ سند تاریخی ندارد.

به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «امروز ۵۱ سال می گذرد از آن هفدهم دی ماهی كه غلامرضا تختی، جهان پهلوان ایران دارفانی را وداع گفت. از آن شب سرد زمستانی كه مدال آورترین كشتی گیر ایران، فضای رقابت را خالی كرد و به رقبایش «عادل آتان» ترك، «بوریس كولایف» روس و «پیتر بیلر» آمریكایی اجازه داد تا از این به بعد، با خیال آسوده، پایشان به تشك كشتی باز شود. حالا نیم قرن از آن سال های خاص و از آن دوران مدال ها، گذشته است اما آن چه از «تختی» مانده، یك عنوان پر طمطراق «جهان پهلوان» است و یك خانه ای كه این روزها مشخص نیست سر و كارش با كیست! خانه فردی كه زمانی در لیست بهترین های فیلا قرار داشت و بعنوان یكی از مشاهیر كشتی دنیا تقدیر می شد، حالا در وضعیتی قرار دارد كه خیلی ها می پرسند، پس از چند ۱۰ سال آینده، چگونه مقرر است نام پهلوانانمان را برای نسل های آینده حفظ كنیم؟

آن چه تختی سال های دور را «تختی» كرد نه مدال هایش بود و نه تعداد تشك هایی كه دستش را به نشانه بوسه روی آنها زده بود. تختی نامش مرام داشت، اسمش كه می آمد، تشك های كشتی نه از «ترس بازندگی» كه از «شوق پهلوانی» زیر پایش فرش می شد تا به دنیا نشان دهد كشتی فقط «یك فن» نیست یك «روش زندگی» است. ما، اما در قبال او كم گذاشته ایم، قدیمی ترین باشگاه كشتی (باشگاه پولاد) را كه زمانی فرزند رجب خان، (پدر تختی) نخستین های فن و تكنیك را از استادش «حبیب الله بلور» یاد گرفت به باشگاه بیلیارد تبدیل نموده ایم و خانه اش را به جای موزه كشتی به یك كارگاه تریكوبافی!

شهرداری توجهی به خرید خانه پدری تختی ندارد

حجت نظری، عضو شورای اسلامی شهر تهران در جلسه روز گذشته شورا در تذكر قبل از دستور خود با بیان این كه در آستانه سالگرد فوت «جهان پهلوان تختی» قرار داریم، از وضعیت خانه و باشگاه تختی انتقاد نمود. او اظهار داشت: متأسفانه خانه پدری تختی و زورخانه پولاد از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند. این در شرایطی است كه خانه پدر تختی می تواند به خانه موزه كشتی تبدیل گردد.

وی با اشاره به این كه متأسفانه خانه پدری تختی به كارگاه تریكوبافی تبدیل گشته است و زورخانه پولاد هم به باشگاه بیلیارد تغییر كاربری داده است، در این باره، افزود: در بودجه امسال ۳۵ میلیارد ریال برای تملك خانه و زورخانه تختی اختصاص داده شده بود اما شهرداری های مناطق ۱۱ و ۱۲ به این مهم توجه نكردند.

اختصاص سه و نیم میلیارد تومان برای خرید خانه تختی و باشگاه پولاد

علی محمد سعادتی شهردار منطقه ۱۲ البته حرف های جالبی درباره خانه موسوم به «خانه پدری تختی» دارد. او به «ایران» می گوید كه تابحال هیچ مدرك مستندی دال بر مالكیت تختی یا مرحوم پدرش بر این خانه عرضه و تایید نشده است و حرف ها بیشتر بر پایه شنیده ها و گمانه زنی هاست. البته او انكار نمی كند كه امكان دارد مرحوم تختی چند وقتی را در این خانه سكونت كرده باشد كه آن هم هیچ سند تاریخی ندارد.

وی با بیان این كه سند مالكیت این خانه به نام شخص دیگری است، می گوید: این خانه حدوداً ۷۰۰ متر است كه بخشی از این خانه كارگاه تریكوبافی است و البته سند تجاری و كارگاهی دارد و بخش دیگر آن مسكونی است.

سعادتی با انتقاد از بودجه ای كه شورا برای خرید و تملك این خانه در سال قبل مصوب كرده است، می گوید: شورا برای خرید این خانه و همینطور باشگاه پولاد در منطقه ۱۲، ۳ و نیم میلیارد تومان مصوب كرده، در حالیكه یك و نیم میلیارد تومان برای خرید چنین خانه ای به هیچ وجه كافی نیست و تقریباً باید به سه برابر افزایش یابد. اگر قبل از این كار كارشناسی دقیقی انجام شده بود، اساساً این اعتبار اختصاص نمی یافت. البته مالك هم از این وضعیت خبری بهره برده و به خاطر فشار هایی كه برای خرید خانه وجود دارد، نرخ خانه را بسیار بالا پیشنهاد می دهد كه تملك آن در توان شهرداری نیست.

وی با بیان این كه تابحال جلسات متعددی را با مالك خانه برگزار كرده ایم، اما درباره قیمت به توافق نرسیدیم، تاكید می كند: بر این اساس به دنبال خرید زورخانه كوچكی كه محل تمرین مرحوم تختی بوده و در خیابان تختی قرار دارد و به تأیید اهالی محل هم رسیده، هستیم. شهرداری می خواهد این زورخانه و زمین مجاور آنرا تملك كرده و كلنگ آنرا به نام زورخانه و موزه محله تختی بزند.

شهرداری مصر به خرید باشگاه پولاد است، ذی نفع اجازه نمی دهد

اگر چه عمده گلایه های حجت نظری به شهرداری تهران برمی گردد اما «آرش لالویی»، رئیس اداره املاك شهرداری منطقه ۱۱ حرف های دیگری دارد. او اعتقاد دارد كه شهرداری تلاش هایی را انجام داده اما ذی نفع به دلیل تصور غلطی كه از توافق با دولتی ها دارد، فعلاً زیر بار این معامله نرفته است. وی در گفت و گو با «ایران» با بیان این كه حدود دو هفته پیش، تعدادی از اعضای شورای شهر با همراهی نصرالله آبادیان، شهردار منطقه ۱۱ از این باشگاه بازدید كردند، اظهار داشت: عزم شهرداری بر این است كه خانه های تاریخی و قدیمی را خریداری كند؛ چون كه معتقدیم سازمان میراث فرهنگی توانایی بازسازی و خرید این خانه ها را ندارد.

وی افزود: در سال های گذشته هم، شهرداری برای خرید باشگاه تختی اقدام نموده بود اما این باشگاه دو قسمت دارد كه یك بخش آن دست مالك و بخش دیگر آن دست ذی نفع است. مالك الان ایران نیست و متأسفانه ذی نفع هم با شهرداری راه نمی آید. ما چندین بار به ذی نفع فرصت دادیم تا ملك كارشناسی شده و قیمت گذاری نماییم اما ایشان هر بار ممانعت می كند. این هفته دوباره مقرر است با شهردار جلسه بگذاریم و در این باره با ذی نفع صحبت نماییم. ایشان حتی حرفی درباره قیمت پیشنهادی خود هم نمی دهد و ما هم چون كارشناسی نكرده ایم، نمی توانیم قیمت گذاری نماییم و اعتباری برای این ملك در نظر بگیریم.

به گفته لالویی، این باشگاه حدود ۳۵۱ متر است و قیمت منطقه هم در حدود ۱۵-۱۰ میلیون تومان است.

وی با بیان این كه شهرداری همچنان به دنبال خرید است، اظهار داشت: این ملك الان به باشگاه بیلیارد تبدیل گشته و در ابتدای خیابان وحدت اسلامی قرار دارد. اما چون توافق دو وجهه است، امكان رایزنی وجود ندارد؛ چراكه ذی نفع، هرگونه صحبت با مالك را منوط به توافق با خودش كرده است.

لالویی با بیان این كه بالغ بر ۱۲-۱۱ خانه تاریخی در منطقه ۱۱ وجود دارد، اظهار داشت: شهرداری هفته پیش خانه مینایی را در منطقه منیریه خریداری كرد.»