عصر توریسم: برای هر مترمربعِ خانه قدیمی 565 مترمربعی و پر از تزییناتی كه امروز به نام مدرسه «طاها» شناخته می شود 25 میلیون تومان قیمت گذاشته اند، خانه ای با سردری پرشكوه در چندقدمی میدان بهارستان، كه فقط یك مشكل دارد، هنوز نظر میراث فرهنگی را برای ثبت جلب نكرده است.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، نقشه تهرانِ امروز نام این بنا را «بنیاد آموزشی میلاد طاها» معرفی کرده، اما نقشه های قدیمی تر نامی به جز آنرا ثبت کرده اند هرچند قابل خواندن نیست، ولی نامِ شخصی مشخص روی نقشه ثبت شده است، اگر قرار به دیدن خانه طبق نقشه های قدیمی تر باشد آن حتی در چند قدمی مجلس شورای ملی قدیم قرار دارد، نبش نخستین کوچه در خیابان جورکش.

و حالا بیش از پنج ماه است که مالک آن با نصب کاغذهایی با متنی یکسان اعلام نموده که قصد فروش این خانه را دارد: «این ملک به مساحت ۵۶۵ متر مسکونی به فروش می رسد تلفن تماس…»
هرچند خرید و فروش بناهای تاریخی هیچ منع قانونی ندارد، اما فعالان میراث فرهنگی در تلاش اند تا با پیدا کردن سرمایه گذاری که قصدش حفاظت از این بنای تاریخی است، از پابرجا ماندن این بنای تاریخی در دل بهارستان مطمئن باشند.

محمدعلی عزت زاده – دبیر انجمن ایران شناسی – یکی از این فعالان است که برای پیدا کردن سرمایه گذاری که بتواند این خانه را از تخریب نجات دهد، تلاش می کند. وی در نوشته ای خطاب به «نیکوکاران و نهادهای فرهنگی» از آنها خواسته است: «خواهشمندم برای پیش گیری از تخریب این بنای ارزشمند، آنرا خریداری و به مرکز فرهنگی تبدیل کنند. طرحی برای این امر نیز موجود است.»
وی در گفت و گو با ایسنا می گوید: طبق بررسی هایی که انجام داده ایم، مشخص شده این بنای تاریخی هنوز در لیست آثار ملی به ثبت نرسیده است، اما با این وجود اطلاعات نسبتا دقیقی از آن وجود دارد. بر آن اساس بنظر می رسد این خانه حالا حدود ۹۰ سال دارد و در دوره پهلوی اول ساخته شده و از ابتدا در اختیار خانواده ای بوده که چند دست گشته و مالکان کنونی قصد فروش این بنای تاریخی را دارند.
او با بیان این که از مدتی قبل در تلاش است تا سرمایه گذاری را برای خرید این بنای تاریخی پیدا کند، از ایده هایی که برای کاربری این بنای تاریخی در نظر دارد، می گوید: «اگر سرمایه گذار موافق باشد می توان طبقه نخست این بنای تاریخی را به یک نمایشگاه (موزه) دائمی و طبقه دوم آنرا نیز به دفتر مرکزی “انجمن ایران شناسی” تبدیل کرد.»

بنظر می رسد در صورتیکه قبل از هر اقدامی این بنای باارزش تاریخی که از قضا موقعیت مناسبی دارد و اصلا بنا بر این احتمال شناسایی شدن آن توسط کارشناسان میراث فرهنگی خیلی کم است، تا کنون در لیست آثار ملی به ثبت رسیده بود، هیچ نگرانی از خرید و فروش آن نیز وجود نداشت و احتمال لطمه وارد شدن به آن کمتر بود.

منبع: