به گزارش عصر توریسم ایرنا- معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان اظهار داشت: محوطه باستانی میرک بعنوان کهن ترین محوطه میراثی ایران و اولین محوطه روباز پارینه سنگی در کشور به پایگاه پژوهشی نیاز دارد.
به گزارش عصر توریسم به نقل از خبرگزاری ایرنا، سید میلاد هاشمی روز سه شنبه به رسانه ها اضافه کرد: راه اندازی پایگاه پژوهشی برای تپه های تاریخی میرک سمنان در افزایش سطح مطالعات این محوطه نقش مهمی دارد.
وی بیان نمود: محوطه میرک در سطح جهانی شناخته شده و تابحال مقالات گوناگونی در ارتباط با میرک در نشریات فاخر انگلیسی زبان انتشار یافته است.
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان با تاکید بر اهمیت جهانی این محوطه باستانی اظهار داشت: در استان سمنان باید این محوطه توسط تمام نهادها مورد توجه جدی قرار گیرد.
این دیرینه شناس اظهار داشت که هم اکنون که به علت مشکل کمبود آب، کشاورزی گرفتار مشکل است گردشگری به صورت جایگزین می تواند زمینه ساز توسعه پایدار و درآمدزایی شود و روستاهای حاشیه جنوبی کویر سمنان مانند دلازیان، با رشد گردشگری و بازسازی زندگی گذشتگان و خانه های تاریخی، راه اندازی پایگاه های پژوهشی و اقامتگاه های بوم گردی شاهد رونق اقتصادی خواهند بود.
وی ضمن اشاره به این که به احتمال زیاد نئاندرتال ها در کنار انسان خردمند در این منطقه حضور داشته اند و زندگی آنها بر پایه شکار و گردآوری گیاهان بوده است، اظهار داشت: راه اندازی پایگاه پژوهشی زمینه ساز جذب اعتبار بیشتر و اجرای مطالعات گسترده تر است.
هاشمی افزود: در حدود ۲۰ سال گذشته، توجه به بخش شمالی فلات مرکزی ایران معطوف شده است و به صورت خاص هیات دیرینه شناسی حامد وحدتی نسب، تمرکز بر استان سمنان داشتند و تعداد زیادی محوطه در استان را بررسی کردند.
فرضیه کریدور شمال کویر مرکزی در دوران پارینه سنگی
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان ضمن اشاره به مطالعات انجام شده در محوطه های دلازیان و میرک در سمنان، صوفی آباد در سرخه، محوطه چاه جم در دامغان و مطالعات اخیر در ایوانکی اظهار داشت: بر این اساس توسط وحدتی نسب فرضیه «کریدور شمال کویری مرکزی در دوران پارینه سنگی» در یک مقاله عنوان شد و این کشفیات کمک می نماید که پازل در رابطه با این فرضیه تکمیل شود.
معاون پروژه کاوش تپه های میرک سمنان افزود: گاه نگاری مطلق نشان داد که این محوطه سه لایه دارد و قدیمی ترین لایه در حدود ۵۵ هزار سال قبل از اواخر دوران پارینه سنگی میانی است و لایه بعدی پارینه سنگی جدید را تشکیل می دهد.
وی افزود: جذب گروههای انسانی در دوره های مرطوب به چشم انداز محوطه میرک سبب شده که لایه های باستانی مختلفی در این محوطه شکل بگیرد و در دوره های خشک به احتمال زیاد در این منطقه جمعیتی زندگی نمی کردند و این مورد سبب شده است که لایه های مختلفی در این محوطه شکل بگیرد که این لایه ها به صورت دوره های خشک و مرطوب هستند.
هاشمی همچون یافته های این محوطه را استخوان ها و دندان های جانوری در کنار ابزارهای سنگی شاخص بخصوص با تکنیک لوآ لوآ عنوان نمود و اظهار داشت: بیشتر جانوران این منطقه اسب سان ها و گاوسان ها بودند که بعضی از گونه های آنها منقرض شده اند.
تپه های میرک در هشت کیلومتری جنوب سمنان واقع شده اند. میرک سمنان، کهن ترین محوطه میراثی ایران و اولین محوطه روباز پارینه سنگی در کشور است که تا کنون مورد کاوش قرار گرفته است. دلازیان هم به فاصله کمی از سایت میرک در بیابان های جنوب سمنان واقع است، تابحال چندین کاوش در این محوطه باستانی مهم و همچون کاوش هایی با حضور باستان شناسان ایرانی و فرانسوی و به سرپرستی وحدتی نسب و با حمایت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان سمنان انجام شده است.
این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۱۴۸ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.