نشان «خورشید» کمیسیون ملی یونسکو به همراه نشان ایکوم به عبدالمجید ارفعی، متخصص زبان های باستانی و خط میخی عیلامی اهدا شد.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، در پنجمین مراسم «تماشای خورشید»؛ بزرگداشت عبدالمجید ارفعی ـ پژوهشگر و متخصص زبان های باستانی و مترجم خط میخی عیلامی ـ که به همت کمیسیون ملی یونسکو ایران و با مشارکت موزه ملی ایران و ایکوم (کمیته ملی موزه ها در ایران) برگزار شد، حجت الله ایوبی ـ دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران ـ، جبرئیل نوکنده ـ رئیس موزه ملی ایران ـ، جلال الدین کزازی ـ شاهنامه پژوه ـ، علی بلوکباشی ـ پژوهشگر و مردم شناس ـ، یوسف ثبوتی ـ فیزیک دان و اخترشناس ـ، یونس شکرخواه ـ استاد ارتباطات و روزنامه نگار ـ، علی اصغر کیهانی ـ مدیر توسعه کسب وکار یونسکو ـ، ژاله آموزگار ـ اسطوره شناس و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ـ، حجت السلام والمسلمین محمود دعایی ـ مدیرمسئول روزنامه اطلاعات ـ و احمد محیط طباطبایی ـ رئیس ایکوم ایران (کمیته ملی موزه ها) ـ حضور داشتند.
شروع این مراسم با تسلیت برای حادثه «متروپل» آبادان، با یک دقیقه سکوت همراه بود. سپس حاضران به احترام عبدالمجید ارفعی ایستادند و این چهره فرهنگی را تشویق کردند.
تا سال ها کسی اهمیت تخصص عبدالمجید ارفعی را درک نمی کرد
جبرئیل نوکنده ـ رئیس موزه ملی ایران ـ که عتیقه شناس هم هست، اظهار داشت: در موزه ملی گردهم آمدیم تا بر مقام شامخ دکتر ارفعی ادای احترام نماییم و به رسم مهر وادب بر ایشان تعظیم می کنم. سخن گفتن از آقای ارفعی به سبب عمری ممارست در زمینه تخصصی ایشان کار سختی است. ایشان الفبای ایران باستان را می خواند و پرده از اسراری برمی دارد که برای همه ما مهمست.
او افزود: ارفعی از اولین پژوهشگران در زمینه تاریخ باستان است که من به سبب گرایش قبل از تاریخ، شانس بودن در محضرشان را خصوصاً در دوران دانشجویی نداشتم. متاسفانه تا سال ها درک و دریافتی درباره اهمیت تخصص ایشان وجود نداشت، اما این چهره ساعی فرهیخته با همه این کج فهمی ها در هر فرصتی از کوشش دست نکشید.
نوکنده اظهار داشت: وی در سامان دهی کتیبه های موزه ملی ایران نقش به سزایی داشته و بیش از پنج هزار اثر را به سامان رسانده است.
رئیس موزه ملی ایران با اشاره به همکاری عبدالمجید ارفعی در خوانش الواح گلی تخت جمشید در مؤسسه دیرینه شناسی شیکاگو، اظهار نمود: تا کنون به همت آقای ارفعی ۲ هزار و ۲۶ قلم از این گل نوشته ها به ایران بازگشته است.
نوکنده بیان کرد: دکتر ارفعی دانش، فروتنی و عشق به این کار را برای همه ما به ودیعه گذاشته اند. قطع به یقین نام ایشان آذین بخش تاریخ و فرهنگ ایران زمین است.
«ذوالقرنین» را عبدالمجید ارفعی رمزگشایی کرد
حجت الله ایوبی ـ دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران ـ نیز اظهار داشت: روزگار ما دشوار است، بغیر از مسائل مختلف، گرد و غبار و آلودگی هوا، این فضا را ناامیدکننده تر کرده است، اما اتفاقاً چنین روزگاری وقت گفتن از نام عزیزانی چون آقای ارفعی است تا بواسطه شناخت مفاخرمان، آسمان هم به ما مِهر کند و بجای غبار باران رحمت بر ما ببارد.
وی در ادامه بیان کرد: ما در برگزاری پنجمین آئین از «تماشای خورشید» در مقام نکوداشت نیستیم. ما همه را به تماشای این خورشیدها فرامی خوانیم.
ایوبی سپس خطاب به ارفعی اظهار داشت: ما قسمتی از تاریخ پرافتخار این روزگار را مدیون شما هستیم. شما سخن های نغزی در گفت و گو با میخ های سخنگو را برای ما روایت کردید. یکی از سخن های نغز که شما روایت کردید، آئین فتح و پیروزی کوروش بزرگ است. جهان امروز نیازمند است که از کوروش این اخلاق فتح و پیروزی را یاد بگیرد.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو با اشاره به فتح مکه توسط پیامبر اسلام (ص) نیز بیان کرد: حضرت محمد (ص) در روز فتح مکه فرمودند «امروز روز رحمت و بخشش است.» مردم ایران بنا بر این اسلام را خوب پذیرفتند. ایرانیها موحد بودند و با این اندیشه ها آشنا بودند.
او همین طور اظهار داشت: شما (ارفعی) «ذوالقرنین» را برای ما رمزگشایی کردید و ما فهم این هویت را مرهون تلاش شما هستیم. ما امروز به ایرانی بودنمان بیش از همیشه افتخار می نماییم.
در این مراسم، کلیپی به نام «فرزند ایران» درباره زندگی این فرهیخته حوزه تاریخ باستان پخش گردید که افرادی چون ژاله آموزگار، سیدمحمد بهشتی و سیداحمد محیط طباطبایی درباره جایگاه عبدالمجید ارفعی سخن گفتند.
کزازی درباره ارفعی چه گفت
میرجلال الدین کزازی، استاد دانشگاه و شاهنامه پژوه نیز بیان کرد: ما گردهم آمدیم تا یکی از فرزندان برومند این سرزمین را گرامی بداریم. مردی که مرد باستان است. داستان باستان را برای ما بازمی گوید. دکتر ارفعی گنج است؛ گنجی گرانمایه و کم مانند و نازش خیز.
او افزود: من مرد چاپلوسی نیستم. هیچ گاه سخنی بر زبان من به پاس خوشایند دیگری نرفته است. می خواهم برای شما روشن بدارم که چرا این مرد مِهین گنج است.
این استاد زبان و ادبیات فارسی افزود: پاره ای از زبان ها خاموش و مرده هستند. این زبان ها خاموشند؛ برای اینکه در روزگار ما کسی آنها را به کار نمی گیرد و گوینده ای ندارند.
کزازی اظهار داشت: اما در دیدی دیگر این زبان های خاموش می توانند زنده ترین و تپنده ترین زبان ها باشند. حتی زندگی و تپندگی شان بیش از زبان های زنده است. این زبان ها شالوده زنده زبان ها را می ریزند. اگر ما زبان شکرین پارسی را گرامی می داریم و ارج می نهیم، آن زبان های خاموش را ارج نهاده ایم. زبان های کهن به نیاکان می مانند، زبان پارسی به نواده. هر نواده بهره هایی از نیاکان خود دارد.
او همین طور بیان کرد: کسی که در باستان ایران می پژوهد، پژوهشگر راستین حالا و آینده ایران است. زبان پارسی پیوندهای تنگ و ناگزیر با زبان های باستانی ایران دارد. دریغ بزرگی است که ما در این سالیان به این زبان ها خیلی کم می پردازیم و آماج بی مهری ما شده اند.
کزازی در فرصت سخنرانی اش، به مرگ برادرش میرکمال الدین کزازی که یکی از پژوهشگران در زمینه زبان های تاریخی بود نیز اشاره نمود.
ارفعی با خوانش کتیبه های تخت جمشید اوضاع مالی هخامنشیان را روشن کرد
علی بلوکباشی، پژوهشگر و انسان شناس هم در ادامه اظهار داشت: من از انسانی صحبت می کنم که همه عمر در اندیشه شناساندن هویت روز گذشته سرزمین ایران بود تا به امروز ما هویت ببخشد.
او افزود: من در نیمه نخست دهه ۴۰ در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران با دکتر ارفعی آشنا شدم. در آن زمان آشنایی ما با درود و بدرود آهنگین کلام ایشان همراه بود که هنوز گوش مرا نوازش می دهد.
این انسان شناس با اشاره به زادگاه ارفعی در لارستان فارس به داستان کرامات یکی از علمای این شهر اشاره نمود و اظهار داشت: امروز علامه دیگری از آن سرزمین در این روزگار برخاسته که کرامتی دیداری و ملموس دارد. کرامت ایشان تاباندن نور بر بخش تاریکی از تاریخ باستان ایران است.
بلوکباشی همین طور بیان کرد: دکتر ارفعی گامی بزرگ برای آشنایی با تاریخ فرهنگ و تمدن ایران در سپیده دم تاریخ تمدن بشری پدید آورد. ایشان عرصه آگاهی های ما را گسترش داد و ما را با فرهنگ پیشینیانمان آشنا کرد.
او اضافه کرد: او با خوانش گل نوشته های تخت جمشید اوضاع مالی و اداری دوره هخامنشیان را کاملاً روشن کرده است. بدین جهت بزرگترین خدمتی که دکتر ارفعی به ما کرد دریچه ای از اوضاع اقتصادی و سازمان کار در دوره هخامنشی را برای ما روشن کرده است.
یوسف ثبوتی، فیزیکدان و اخترشناس هم از چگونگی آشنایی اش با ارفعی گفت و افزود: من در طول زندگی یکی از علاقه مندان به این الواح گلی بودم و گاهی آنها را مطالعه می کنم، اما فقط بعنوان یک دانش آموز مبتدی این کار را می کنم. می دانم که کار و خدمت بسیار بزرگی به این سرزمین کردید و همین مورد کافی است برای ارج نهادنِ این انسان بزرگ.
می گویند دکتر ارفعی کار بزرگی کرده است، اما هیچ کس به وضوح نمی داند او چه کار کرده
همین طور ژاله آموزگار، اسطوره شناس در سخنانی اظهار داشت: تقریباً من و دکتر ارفعی هم نسل هستیم. من به نسل خودمان می نازم. همه ما اینجا درس خواندیم، به خارج از ایران رفتیم و باز خوب درس خواندیم، اما همه به ایران برگشتیم و هر کسی در رشته خودش اهتمام کرد ایران را بسازد. این نهایت خوش بختی من و هم نسلان من است.
او اضافه کرد: آقای ارفعی خیلی بیشتر از ما مشکلات را تحمل کرد. می گویند دکتر ارفعی کار بزرگی کرده است، اما هیچ کس به وضوح نمی داند که او چه کار کرده است؛ چونکه کمتر کسی برای خوانش متن او وقت می گذارد.
این اسطوره شناس بیان کرد: دکتر ارفعی بسیار زحمت کشیده تا دیگران کار او را مطالعه کنند. اگر آمار بگیریم که چه کسانی کتاب دکتر ارفعی را خوانده اند تعداد این افراد زیاد نیست.
آموزگار اظهار داشت: دکتر ارفعی با کارش به ما می گوید که کوروش چه کرده است. او از سازندگی حرف می زد. کار دکتر ارفعی را بخوانید، چون دیگر دشمن کوروش نمی شوید، بلکه به گذشته ایران می بالید.
او افزود: نکته دیگر درباره دکتر ارفعی آنست که هیچ گاه آنچه را داشته دریغ نکرده است. او شاگرد پرورش داده و این مهم می باشد. استادان ما دیگر جانشین ندارند و دکتر ارفعی یکی از محاسنش شاگردپروری است.
من گِرهی از نقش قالی ایران زمینم
سپس «نشان خورشید» و «نشان ایکوم» به عبدالمجید ارفعی اهدا شد. عبدالمجید ارفعی بعد از دریافت این نشان ها اظهار داشت: امروز نه بزرگداشت من، بلکه بزرگداشت استادانی است که به من آموختند تا امروز من اینجا باشم؛ دکتر پرویز ناتل خانلری که مرا به این کار تشویق کرد، از دکتر حسن علوی که اگر چشمان من را عمل نمی کرد من به دبیرستان هم نمی رسیدم. از دکتر فرزانگان، دکتر صف آرا که زندگی را با ابتلای سخت به کرونا، به من بازگرداندند. من گِره ای از نقش قالی فرهنگ ایران زمین هستم و این نقش قالی است که زیبا است.
در ادامه از طرف اهالی روستای عِوض هدیه ای به عبدالمجید ارفعی اهدا شد. بازرگان، یکی از اهالی این روستا اظهار داشت: ما افتخار داشتیم که موزه مردم شناسی شهرمان به دست ایشان راه اندازی شد و شهر ما به وجود چنین نازنینی افتخار می کند.
