به گزارش عصر توریسم موزه ملی ملك در اطلاعیه ای در واكنش به تهدید نهادهای فرهنگی ایران نوشت: تاریخِ بی خردی، از این حكایت های طنزگونه اما تلخ، بسیار دارد.

به گزارش عصر توریسم به نقل از مهر، كتابخانه و موزه ملی ملك كه اولین موزه وقفی و خصوصی و یكی از شش كتابخانه بزرگ ایران به شمار می آید، در بیانیه خود چنین آورده است «آثار تاریخی و نسخه های خطی كتابخانه و موزه ملی ملك، همچون دیگر گنجینه های تاریخی- فرهنگی ایران و جهان، از پسِ هزاره ها و سده های تاریخ پرآشوب جهان باستان تا روزگار پرتنش معاصر، یورش ها، غارت ها و كتاب سوزی های سهمگین و بزرگ تاریخ، همچون هجوم صحراگردان آسیای مركزی، هجوم مغول و تاتار را از سر گذرانده اما جان در سایه سار امن فرهنگ به سلامت برده، گذار تمدن بشری از بدویت به مدنیت را ضمان بخشیده اند.
امروز اما كسانی در قامت دولت مرد و نماینده یك كشور و ملت برمی آیند كه با نادیدن قوانین و معاهده های جهانی همچون قانون مربوط به قرارداد حمایت اموال فرهنگی هنگام جنگ یونسكو مصوب ۱۴ می ۱۹۵۴ میلادی در لاهه، پروتكل ۱ كنوانسیون ژنو مصوب ۱۲ آگوست ۱۹۴۹ میلادی و معاهده اجبار آور سال ۱۹۷۲ میلادی در ممنوعیت هر اقدم عامدانه كه امكان دارد به صورت مستقیم یا غیر مستقیم به میراث فرهنگی و منابع طبیعی، كشوری دیگر صدمه برساند، آشكار مردمان یك سرزمین را به نابودی نهادها و مكان های فرهنگی تهدید می كنند.
كتابخانه و موزه ملی ملك با محكومیت تهدید ریاست جمهوری ایالات متحده امریكا در حمله به مكان و نهادهای فرهنگی ایران، از همه نهادهای فرهنگی جهان بخصوص موزه ها و كتابخانه های بزرگ می خواهد با واكنش های زیبنده ی چنین كنش های نابخردانه، به آنان كه می پندارند در مقابل فرهنگ و تمدن می توان با گلوله و موشك رویاروی شد، یادآور شوند فرهنگ “چشمه زاینده و دولت پاینده” است و این چشمه و دولت اگر با یورش و تخریب سیه رویان نابودی پذیر بود، غارت گران نام دار تاریخ تمدن بشری، بسیار پیشتر از امروزیان، فاتحان این آوردگاه نابخردی نام می گرفتند.
تاریخ تمدن انسانی، سراسر عبرت و پند است و این پندها گاه رنگی از طنز اما طنزی تلخ به خود می گیرند؛ روز گذشته در جهان سنتی كسی چون حاج حسین آقا ملك برآمد كه با بهره گیری از دارایی شخصی و خانوادگی، گنجینه ای بی همتا از آثار تاریخ ایران و جهان گرد آورد و آنرا وقف كرد تا آنگونه كه در وقف نامه اش یادآور شده است همه افراد “بدون رعایت ملیت حق استفاده داشته باشند” و امروز كسانی در این جهان مدرن برمی آیند كه تهدید به نابودی نهادها و مكان های فرهنگی را بر فراز بیرق نابخردی فریاد می زدند؛ و تاریخِ بی خردی، از این حكایت های طنزگونه اما تلخ، بسیار دارد».