به گزارش عصر توریسم خراسان رضوی بعضی از کارشناسان گذرنامه های کاغذی را بعنوان ابزار محرومیت، مورد انتقاد قرار داده اند و بعضی از کشورها مانند هند، چین و فیلیپین با بیشترین مهاجران تحصیلات عالی، گذرنامه های محدودکننده سفر دارند در نتیجه دیجیتالی شدن گذرنامه ها می تواند کارایی را بهبود، هزینه ها را کاهش و درعین حال سفرهای برون مرزی را افزایش دهد و به رفع کمبود نیروی کار کمک نماید.
به نقل از ویفروم، بیشتر از یک قرن پیش بود که الگوی استاندارد گذرنامه ها بوجود آمد و بسیاری معتقدند که تجدیدنظر اساسی نیاز دارد، اقتصاددانان و حامیان مرز باز خاطرنشان می کنند که یک سند مسافرتی کاغذی که در ایستگاه های قطار اروپا برای تسریع صف مطرح شده بود، هم اکنون ناکارآمد، پرهزینه و در نهایت نابرابر است.
کارولی هندریکس، کارآفرین استونیایی، مدیرعامل شرکت Jobbatical منتقد سرسخت گذرنامه های کاغذی است. گذرنامه ها را یک سازمان غرب محور بعد از جنگ جهانی اول طراحی نموده است و اظهار داشت: گذرنامه ها به جای ترویج تحرک در سرتاسر کشورها به یک ابزار محرومیت تبدیل گشته اند اما چطور می توان چنین مشکلی را برطرف کرد؟
هندریکس می گوید: این کار با خلاصی از مراحل سخت گذرنامه های مبتنی بر کاغذ آغاز و به قول او دیجیتالی شدن شناسه ها سبب صرفه جویی قابل توجهی در هزینه ها خواهد شد.
مدیر ارشد فناوری اطلاعات استونی گزارش کرد: این کشور با استفاده از امضاء الکترونیکی معادل ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خویش را ذخیره کرده است.
همینطور اداره مهاجرت برلین اظهار داشت: فرآیندهای دیجیتالی می تواند زمان پردازش برنامه ها را از سه ماه به سه روز کم کند.

ارتباط بین گذرنامه و کمبود نیروی کار
در نهایت، هندریکس اعتقاد دارد که تاکید بر مزایای اقتصادی تحرک فرامرزی را برای تغییرات اجتماعی هموار خواهد نمود و ساده شدن بوروکراسی می تواند منجر به اصلاح مهاجرت شود، این تغییر بزودی اتفاق خواهد افتاد چونکه کشورهایی که به صورت فعال بر روی راهبردهای جذب استعداد کار می کنند درمی یابند که مهاجرت یکی از بزرگترین نقاط اصطکاک در این فرآیند است.
هم اکنون، شرکت ها و دولت ها احساس می کنند که ما در بزرگترین کمبود استعداد در تاریخ بشریت هستیم و این مورد بدتر خواهد شد و همه تا سال ۲۰۳۰ به علت کمبود نیروی کار ماهر (۸۵ میلیون شغل خالی در جهان تا سال ۲۰۳۰ به علت کمبود نیروی کار ماهر) آنرا احساس خواهند کرد.

موانع اصلاح گذرنامه
پیش از این کشورهایی مانند استرالیا و سنگاپور گذرنامه های الکترونیکی مبتنی بر تلفن های هوشمند را تا حدی پذیرفته اند.
بعضی از کارشناسان اعتقاد دارند که سردرگمی در مورد گذرنامه واکسن کووید -۱۹ سبب می شود که کشورهای بیشتری آماده پذیرش اعتبارنامه های دیجیتالی شوند اما چرا هنوز نتوانسته ایم جزوه های کاغذی ۱۰۰ ساله را به صورت کامل کنار بگذاریم؟
به اعتقاد هندریکس این موانع، ناسیونالیسم (ملی گرایی) و نوستالژی هستند. تنها یک ملت می تواند به بقیه جهان نشان دهد که دیجیتالی کردن گذرنامه ها می تواند به صورت ایمن و عادلانه صورت گیرد و دولت ها برای موفقیت در این نبرد و کسب پیروزی در تلاش هستند و فقط به نخستین کشوری نیاز داریم که بتواند آنرا استقرار کند و دیگران هم به سرعت آنرا دنبال خواهند کرد.

منبع: