عصر توریسم: در تازه ترین پژوهش های دیرینه شناسی در تخت جمشید شواهدی از یک مسجد مربوط به اوایل دوره‌ی اسلامی کشف شد.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، بر طبق این پژوهش که نتایج آن بتازگی در شماره ۴ مجله «جامعه دیرینه شناسی ایران» و به قلم حامد مولایی کردشولی و یونس زارع انتشار یافته، بقایای این مسجد در شمال غربی کاخ آپادانای تخت جمشید واقع شده بود.
بگفته این پژهشگران، در تحقیقات انجام شده بر جرزهای سنگیِ درگاه شمال غربی کاخ آپادانای تخت جمشید، سنگ نبشته ها و نقوشی مشاهده شد که از وجود یک مکان آیینی در این بنای بزرگ بازمانده از دوره‌ی هخامنشی نشان داشت.
مضمون این سنگ نبشته ها، دعا و درخواست مغفرت الهی برای برخی کسان به زبان عربی و خط کوفی است. همین طور اسامی مبارکه و نگاره ای که احیانا یک قبله نما باشد، شناسایی شده است.
این پژوهشگران معتقدند شواهد موجود در این مکان با در کنار هم قرارگرفتن نوشته های مورخین، سفرنامه نویسان و سیاحان دوره‌ی اسلامی و همین طور شواهد و بقایای به دست آمده از جستجوهای دیرینه شناسی که باستان شناسان غربی در گزارش های خود به آن اشاره کرده اند، بر درستی این فرض، که «بخشی از آپادانای تخت جمشید زمانی در اوایل دوره‌ی اسلامی به یک مسجد تبدیل گشته بود» تاکید دارد.
بگفته این باستان شناسان، کشف چنین مدارکی در تخت جمشید نشان میدهد که به بقایای کاخ آپادانا، سازه های معماری مثل دیوارهای خشتی یا سنگی اضافه نشده بود و استفاده باردیگر از آن احیانا فقط با خاک برداری قسمتی از بنای آپادانا انجام شده است.
بگفته این باستان شناسان، تخت گاه پارسه بعد از ویرانی، از دوره‌ی ساسانی با نام «صد ستون» و بعد از آن به «چهل ستون» و «چهل منار»، و بعداً به «مسجد سلیمان» و «ملک سلیمان» و در نهایت به «عمارت جمشیدی» و «تخت جمشید» معروف می شود. احیانا بعد از آنکه این مکان برای مدتی به مسجد تبدیل می شود و به دلیلهای نامعلوم که مسجد مذکور عمر زیادی نمی کند، اما یاد و خاطره‌ی آن با عنوان «مسجدِ سلیمان» در اذهان و افواه مردم باقی مانده و در متون تاریخی فقط اسمی هرچند مبهم از آن باقی مانده است که تمام تخت گاه را با عنوان «مسجد» معرفی می کنند، در صورتیکه فقط بخشهایی از تالار آپادانا به مسجد تبدیل گشته بود.
برای دریافت جزییات بیشتر این پژوهش از مجله «جامعه دیرینه شناسی ایران» اینجا را کلیک کنید.
منبع: عصر توریسم
