به گزارش عصر توریسم کشف بقایای یک دژ نظامی در ارتباط با ۲۷۰۰ سال قبل همزمان با امپراطوری مادها، گورستان عصرآهن و یک قطعه سفال نوشته به خط پهلوی ساسانی، از مهم ترین دستاوردهای کاوش دیرینه شناسی مشترک ایران ـ آلمان در محوطه تاریخی «ریوی» اعلام گردید.
به گزارش عصر توریسم به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمدجواد جعفری، سرپرست پایگاه ملی میراث فرهنگی محوطه تاریخی ریوی درباره این اکتشافات، اظهار داشت: نهمین فصل پژوهش های مشترک ایرانی ـ آلمانی در محوطه تاریخی ریوی که از آغاز مهر ماه سال جاری شروع شده بود، با نتایج قابل توجهی به پایان رسید.
او اضافه کرد: در روند کاوش سالهای قبل، بخش هایی از یک گورستان عصر مفرغ (۳۷۰۰ سال قبل) در بخش شمالی و در سال جاری بقایایی از یک گورستان دیگر از دوران متأخر آهن (۲۶۰۰-۲۹۰۰ سال قبل) در بخش جنوب شرقی محوطه تاریخی ریوی شناسایی شد که مطالعه بقایای انسانی این دو گورستان اهمیت بسیار زیادی در شناخت جوامع استقراری گذشته منطقه دارد.
جعفری اظهار نمود: کشف بقایایی از یک دژ نظامی همزمان با شاهنشاهی مادها در بخش جنوبی محوطه تاریخی ریوی هم نشان از وجود حکومت های کوچک منطقه ای همزمان و یا دست نشانده شاهنشاهی ماد در بخش های شمال شرقی قلمرو ایشان است.
این دیرینه شناس با بیان اینکه مرکز شاهنشاهی ماد در حوالی همدان امروزی (هگمتانه) قرار داشته و تا کنون شواهد کمی از گسترش قلمرو این شاهنشاهی تا مناطق خراسان امروزی کشف شده است، اظهار داشت: سفال نوشته ساسانی هم در بخش های شمالی محوطه و در بین ساختمان های خشتی باقی مانده از این دوران به دست آمد که مبین استمرار اهمیت سیاسی و اقتصادی محوطه تاریخی ریوی تا دوران ساسانی بوده است.
به گفته او، این کتیبه حاوی دو کلمه است که به نظر می آید اشاره به اسمی خاص دارد و امکان دارد به اسم شخص و یا مکانی تاریخی در دوره ساسانی اشاره داشته باشد.

سرپرست ایرانی فصل نهم کاوش دیرینه شناسی مشترک ایرانی- آلمانی محوطه تاریخی ریوی افزود: یکی از مهم ترین سؤالات علمی در مطالعات دیرینه شناسی محوطه تاریخی ریوی کشف نام تاریخی این شهر بوده است که اهمیت زیادی در مطالعات تاریخی شمال شرق ایران دارد.
وی اضافه کرد: با عنایت به یافته ها و مدارک دیرینه شناسی که طی ۹ سال پژوهش های دیرینه شناسی از محوطه تاریخی ریوی به دست آمده میتوان این محوطه را سکونت گاهی مهم دانست که از ۳۷۰۰ سال قبل (اواخر دروان مفرغ) تا یک هزار سال قبل (قرون اولیه اسلامی) توالی استقراری داشته است.
جعفری همینطور اظهار داشت: بر مبنای دیدگاه های مقدماتی علمی، محوطه ریوی را میتوان یک سکونت گاه شهری معرفی نمود که همزمان با امپراتوری مادها شکل گرفته و طی دوران های هخامنشی، اشکانی و ساسانی هم همچنان هویت شهری داشته است.
وی اضافه کرد: در حدود سالهای ۴۰۰ میلادی که اواسط دوران شاهنشاهی ساسانی است، استقرار شهری این محوطه تخریب و یا متروک می شود و یک استقرار کوچک روستایی از اوایل دوران اسلامی در بخش شرقی محوطه شکل می گیرد.

این دیرینه شناس اظهار نمود: ۲۷۰۰ سال بقایای استقراری جوامع مختلف، محوطه تاریخی ریوی را هم از لحاظ پژوهش های نوین دیرینه شناسی و هم از لحاظ ظرفیت های گردشگری به یکی از مهم ترین آثار تاریخی شمال شرق کشور تبدیل نموده و امید است فصل جدید فعالیتهای علمی و عمرانی در این محوطه در چارچوب «پایگاه ملی میراث فرهنگی محوطه تاریخی ریوی» بستری مناسب برای شکوفایی ظرفیت های علمی و گردشگری این اثر تاریخی فراهم آورد.
جعفری با بیان اینکه نزدیکی این شهر تاریخی به جاده ارتباطی گرگان – مشهد فرصت مناسبی را برای ایجاد سایت موزه گردشگری و رشد صنعت گردشگری منطقه فراهم نموده است، اظهار داشت: فعالیتهای دیرینه شناسی محوطه تاریخی ریوی با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی وگردشگری، توسط اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی و مؤسسه دیرینه شناسی آلمان از سال ۱۳۹۱ شروع شده است.

منبع: