عصر توریسم: به گزارش عصر توریسم، جستجوهای دیرینه شناسی در گورستان «لهسواره» در منطقه زاگرس جنوبی به کشف آثاری در ارتباط با اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول قبل از میلاد، منجر گردید.
به گزارش عصر توریسم به نقل از ایسنا، گورستان «لهسواره» در شهرستان دنا استان کهگیلویه و بویراحمد در کرانه رودخانه بَشار و خرسان واقع شده است، علیرضا سرداری ـ سرپرست هیأت کاوش در این گورستان می گوید: در نتیجه جستجوهای دیرینه شناسی در این گورستان، آثاری در ارتباط با اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره اول قبل از میلاد آشکار شده است.
پیشتر گفته شده بود این گورستان در محدوده آبگیری سد خرسان ۳ واقع شده و با آبگیری این سد، این گورستان تاریخی برای همیشه به زیرآب خواهد رفت. کارشناسان میراث فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد با این وجود گفته بودند تا وقتی که کاوش این گورستان به پایان نرسد، پژوهشکده دیرینه شناسی کشور و وزارت میراث فرهنگی از دادن هر گونه مجوز برای آبگیری سد خودداری خواهد نمود.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اینک در رابطه با نتایج کاوش هایی که تا کنون از این گورستان به دست آمده است، با این یادآوری که کاوش دیرینه شناسی در این محوطه باستانی با هدف شناخت فرهنگ های قبل از تاریخی و تاریخی دره های زاگرس جنوبی صورت گرفته است، اظهار داشت: این مطالعات در گورهایی انجام شد که دارای بقایای تدفینی انسان همراه با اشیای فلزی مانند سلاح ها و زیورآلات از جنس نقره، مفرغ و آهن بودند. علاوه بر این، تعداد زیادی ظروف سفالین در این گورها یافت شده است.
سرداری اضافه کرد: یافته ها و اشیای به دست آمده از این گورستان، بسیار قابل مقایسه با مواد فرهنگی تمدن ایلام است که در خوزستان، فارس و زاگرس می زیسته اند.
سرپرست هیأت کاوش در گورستان لهسواره همینطور اظهار داشت: آثاری مشابه با تمدن های شرق و جنوب شرق ایران هم در این گورستان شناسایی شده که شاید ارتباطات و تعاملات فرهنگی با این جوامع را نشان دهد.
به قول این باستان شناس، دره های تنگ و مرتفع رودخانه های بشار و خرسان یکی از بسترهای زیستی جوامع کوه نشین در زاگرس است که سابقه سکونت در آنها به دوران نوسنگی و هزاره ششم قبل از میلاد برمی گردد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: علاوه بر این گورستان، محوطه ها و گورستان هایی دیگری، مانند لما و ده پایین (ده دومن) در این منطقه کاوش شده اند که آثار و مدارک مشابهی در ارتباط با یک فرهنگ باستانی مشترک از هزاره های سوم تا اول قبل از میلاد را عرضه می دهند.
سرداری بعنوان یک دیرینه شناس اظهار داشت: تعداد زیاد چنین گورستان هایی در این منطقه، با وجود کمیاب بودن محوطه های استقراری و تپه های مسکونی، می تواند دلالت بر جوامع کوچ رو دامپرور باشد که به صورت فصلی بخشی از سال را در این دره ها می زیسته اند. با این حال، چنین فرضیه ای می تواند از راه بررسی های پیمایشی دقیق در این منطقه ثابت شود.
منبع: asretourism.ir
